Anton Pieck aan de Hoogstraat

In de poffertjessalon valt het enorme contrast op tussen de binnenkant en de buitenkant van het gebouw. De salon ligt aan de Hoogstraat, tussen de Markthal en de Laurenskerk, in een modern gebouw uit de wederopbouwperiode. Eenmaal binnen is het alsof je een Anton Pieck schilderij binnenloopt: houten lambrisering, schilderijtjes, roodgeblokte gordijntjes, tiffany lampjes én, zelfs in de ochtend, warm kaarslicht. Sterker nog, Gilbert Seth, trotse eigenaar van de salon, heeft op de achterwand een poffertjeskraam laten schilderen naar een prent van Pieck. Het naambordje op het schilderij heeft hij wel laten aanpassen naar zijn naam. Seth is een iconische naam op het gebied van poffertjes, dat mag gezien worden.

Seth is een iconische naam op het gebied van poffertjes, dat mag gezien worden.

De naam Seth stamt uit Frankrijk. Poffertjes zijn van oorsprong een Franse lekkernij. Reizende kermislieden brachten de bolletjes naar Nederland. De familie Seth serveerde haar poffertjes ook generatieslang op kermissen, maar Gilbert zag geen brood in een reizend en onzeker bestaan. In Rotterdam vond hij een geschikte plaats voor een kraam vlak naast de Bijenkorf. Daar stond hij tot begin jaren 1990, toen de kraam moest wijken voor de bouw van de Koopgoot. De zaak verhuisde naar de Vlasmarkt.

De familie Seth serveerde haar poffertjes ook generatieslang op kermissen, maar Gilbert zag geen brood in een reizend en onzeker bestaan.

Jaren later, ging ook de Vlasmarkt op de schop. Het pleintje werd vrijgemaakt, om het zicht tussen de Steigerkerk en de Delftsevaart te bevorderen. Jammer. Gilbert besloot dat het de moeite waard was om zich opnieuw in dezelfde buurt te vestigen. De poffertjes hadden inmiddels een aardige schare fans verzameld. Er werden zelfs meer dan 11.000 handtekeningen opgehaald voor het behoud van de kraam. Ook op de nieuwe locatie, met uitzicht op de Markthal en verderop de kubuswoningen, weet het trouwe publiek sinds 2010 de poffertjes te vinden. Sterker nog, de salon is vaste prik voor vele Rotterdammers. Vooral op marktdagen loopt het storm. “We krijgen iedereen hier, iedereen houdt van poffertjes. En we zijn niet zo sjiek als bij de Lijnbaan bijvoorbeeld, waar een cappuchino al snel drie euro kost.”

“We krijgen iedereen hier, iedereen houdt van poffertjes. En we zijn niet zo sjiek als bij de Lijnbaan bijvoorbeeld, waar een cappuchino al snel drie euro kost.”

Ondanks het historisch ogende interieur van de salon, heeft Gilbert geen uitgesproken afkeer van de moderne binnenstad van Rotterdam. Sterker nog, daar gaat het helemaal niet om. Een leuke stad is voor hem een succesvolle stad. En het succes van Rotterdam schuilt niet in de stenen, maar in de mensen. Op de nieuwe Markthal bijvoorbeeld, komen nu hordes toeristen af. Deze bezoekers houden ook van de nostalgie van de poffertjeskraam. Oud en nieuw gaan prima samen.

Een leuke stad is voor hem een succesvolle stad. En het succes van Rotterdam schuilt niet in de stenen, maar in de mensen.

De stad om de salon heen verandert. En de salon zelf is ook al drie keer verhuisd. Het concept, dat verandert echter nooit, dat hoeft niet. Dat blijft hetzelfde als het bedrijf van opa en oma Seth, die samen langs de kermissen trokken. Net als het geheime poffertjesrecept, lacht Gilbert, dat is ook al generaties lang hetzelfde.